"...Op de Pinksterdag waren zij allemaal bij elkaar gekomen. Ineens kwam er uit de hemel een geluid, alsof er een storm opstak. Het was in het hele huis te horen. Zij zagen iets dat op tongen van vuur leek, vlammen die zich boven ieder van hen verspreidden. Zij werden allemaal vervuld van de Heilige Geest en begonnen in vreemde talen te spreken: woorden die de Heilige Geest hun ingaf..." Handelingen 2:1-4 HTB
Vandaag is het 1e Pinksterdag, een belangrijke feestdag voor mij als Christen. Bij ons in de kerk Chapel Avenue wordt dat uitbundig gevierd, iedereen opgedost, mooiste jurk/pak aangetrokken om in aanwezigheid van de Heilige Geest God te aanbidden, Halleluja!
Wij konden vandaag niet naar de kerk komen. Onze jongste zoon heeft de waterpokken en wij zijn al weken aan het hoesten, mega moe, keelpijn en ziek, dus besloten we thuis te blijven. Toen ik vanmorgen wakker werd, merkte ik dat ik er behoorlijk doorheen zat. Ik had echt nergens zin in en ik dacht daarom vandaag gewoon de hele dag in bed te blijven liggen...Mijn man daarentegen stond al vroeg in de woonkamer te bidden en te aanbidden. Hij begon met zijn eigen Pinksterkerkdienst@home , en de kinderen deden met hem mee. Ondanks dat zowel mijn man als mijn zoon meerdere keren een poging deden mij uit bed te krijgen, bleef ik vol zelfmedelijden liggen. Ik hoorde de worshipmuziek wel in de verte en voelde me zo zielig dat ik al weken fysiek zo uit het veld geslagen ben, ondanks dat ik zo m'n best doe om gezond te leven, dat ik zelfs begon te huilen. God stelt mijn geduld behoorlijk op de proef de laatste weken en uitgerekend vandaag, op Pinksteren, besluit ik daarom om gewoon met heel veel zelfmedelijden in bed te blijven liggen...geen aanbidding, geen gebed...
En dan ruik ik ineens een geur van vuur, iets waar ik altijd heel sterk op reageer uit angst voor brand. Ik doe het raam open, maar het lijkt niet van buiten te komen. Ik besluit daarom op te staan, omdat ik toch zeker wil weten dat er geen brand is. Ik kom in de woonkamer, en niemand ruikt wat ik ruik, en er is nergens vuur of brand te zien...behalve het vuur van mijn man die in aanbidding is...
Dan realiseer ik me ineens wat er gebeurt....het Vuur...De Heilige Geest, is mij letterlijk mij uit bed komen halen! Wanneer ik me dit realiseer begin ik te lachen en besluit ik mijn over te geven en mee te doen met de Worship en het gebed. Ik ga knielend naast m'n man zitten in de woonkamer en dank en aanbid de Heer. Hij heeft me letterlijk doen opstaan!!!
"...Come as you are, just as you are its time to come home
Out of the dark, there's no where to hide hé already sees you
Don't be afraid, to show him your face
He wont turn you away, he'll never turn you away!..."
You Will Be Saved | ELEVATION RHYTHM (youtube.com)
En nog steeds was ik aan het hoesten, megamoe, keelpijn en hing mijn zoon Jaïr aan me omdat hij ook ziekig is...toch voelde ik mij gezegend, dankbaar en blij...ik voelde me vrij! Geen zelfmedelijden meer, maar dankbaarheid...en dat allemaal omdat het me, dankzij De Heilige Geest, het Vuur, was gelukt om op te staan!
Heb jij weleens meegemaakt dat je je zo rot voelt omdat je het idee hebt dat alles tegenzit, dat je soms 1 stap vooruit zet en de volgende dag weer tien stappen terug staat...dat het je maar niet lukt je doelen te halen, ook al doe je zo je best. Dat je fysiek of mentaal uit het veld geslagen bent terwijl je alles hebt wat je blij zou moeten maken?
Ik wil je vertellen en bemoedigen dat je niet alleen bent, dat we allemaal momenten hebben in ons leven waarin de omstandigheden ons uit het veld slaan. Weet dat je je hart altijd open kan stellen voor Jezus, en De Heilige Geest die hij voor ons op de wereld heeft achtergelaten. Dat is precies waar Pinksteren voor staat.
Liefs, licht en zegen,
Deborah
Reactie plaatsen
Reacties