Afgelopen zaterdag vierden we de eerste verjaardag van onze jongste zoon Jaïr. Verjaardagen vieren wij nooit heel groot, maar met een klein gezelschap van mensen die dichtbij ons staan. De afgelopen jaren is dit gezelschap veranderd. Door de persoonlijke en emotionele ontwikkelingen die wij meemaakten, is eigenlijk onze omgeving ook mee ontwikkeld, dus de samenstelling van mensen tijdens gelegenheden als verjaardagen, verandert daarom bij ons, wat vervolgens ook de dynamiek op zo’n dag altijd weer verassend maakt.

Twee jaar geleden ben ik voor het eerst in mijn leven lid geworden van een kerk, Chapel Avenue in Almere. Vanaf het eerste moment dat ik een Sunday Service bijwoonde, wist ik dat ik daar moest zijn, dat God mij daar naartoe geleid heeft om mijn hart te openen voor Jezus. Nu zijn wij als gezin lid, ben ik samen met mijn man gedoopt door onze Pastor Shelton, en inmiddels dienen wij in de kerk. Naast de Kidsdiensten, Connect-team, hebben wij samen met de leiders de taak om alle nieuwe leden van de kerk te ontvangen, en daarvoor een programma te ontwikkelen die de nieuwe leden kennis laten maken met Chapel Avenue, de belangrijke missie en hoe je als nieuw lid onderdeel kunt worden van de Chapel Family.   

Vorige week is Pastor Shelton gestart met een nieuwe reeks preken. Dit keer presenteert hij het onderwerp “Family Matters”. Ieder jaar komt dit onderwerp terug in de kerk. Enerzijds omdat deze kerk specifiek wilt uitdragen dat wanneer je je op je plek voelt in deze kerk, je onderdeel wordt van de Chapel Family, we dus gezamenlijk als familie met elkaar omgaan. Je zult dan betrokkenheid, liefde en warmte ontvangen en geven zoals dat in families hoort te gebeuren, in de aanwezigheid van God. Anderzijds is het een belangrijk onderwerp omdat mensen vaak in familieomstandigheden verkeren waarin God (nog) ontbreekt, en hoe mooi is het dan om via de preek bemoedigd en geïnspireerd te worden om, ongeacht welke (familie)omstandigheid, te weten dat God er altijd voor je is als Hemelse Vader, en je nooit in de steek zal laten.

In het Christendom wordt veel gesproken over de term Zonde. Afgelopen zondag hadden we een bemoedigende preek van onze Lady Vernice, de laatste in de reeks Unapologetic, met als titel No Fear. Ze legt ons uit hoe belangrijk het is dat we ons uitstrekken naar God zonder angst en dat we dit op de volgende manieren doen:

6 maanden geleden ben ik bevallen van mijn jongste kind, onze zoon genaamd Jaïr.  Iedereen weet dat je met een pasgeboren baby weinig tijd voor jezelf hebt. Omdat ik nog steeds borstvoeding geef, is Jaïr afhankelijk van mij en dit betekent dat ik fysiek bijna altijd bij hem in de buurt moet zijn. Vanzelfsprekend betekent dit dus ook dat ik prioriteiten moet stellen en niet meer alles kan doen, zolang hij nog zo jong en afhankelijk van mij is. Ik heb dan ook de afgelopen 6 maanden Jaïr in de draagdoek gedragen tijdens de kerkdienst, zodat hij lekker kon slapen terwijl ik het Woord van God mocht horen. Voor mij was dit een uitvinding, want ik wilde geen zondag missen en op deze manier hoefde dit niet.  

Unapologetic!

Jehovah Jireh, The Provider!

De roep van God verandert niet!

“De Vrijheid die Christus ons geeft”

“Wij zijn dwaas ter wille van Christus…” (1: Korinthiërs 4:10)

“Van goddelozen komt goddeloosheid”

The Giant isn’t your enemy, it is your opportunity